Η σημαία των Μεσογειακών Αγώνων βρίσκεται από το βράδυ της Κυριακής (2/7/2018) στα χέρια της Αλγερίας, η οποία καλείται το 2021 να διοργανώσει για δεύτερη φορά μετά το 1975 τον αθλητικό ανταγωνισμό των χωρών της Μεσογείου.
Η Ταραγόνα αποχαιρέτησε τη 18η διοργάνωση με την τελετή λήξης, στην οποία σημαιοφόρος της κυπριακής ομάδας ήταν η Ολίβια Φωτοπούλου, που είχε δύο τέταρτες θέσεις (100μ., 4Χ100μ.). Στη χθεσινή μας ανταπόκριση, παραθέσαμε τις απόψεις του αρχηγού της κυπριακής αποστολής στην Ταραγόνα, Μιχάλη Κρασιά. Στη σημερινή μας ανταπόκριση, θα κάνουμε τον δημοσιογραφικό απολογισμό, σε μία διοργάνωση που διήρκεσε 10 ημέρες και φιλοξένησε στο ίδιο μέρος πέραν των 4.500 ξένων εμπλεκόμενων με τους Αγώνες.
Σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό μέρος, η κυπριακή αποστολή κατάφερε για πρώτη φορά να φτάσει στα 4 χρυσά μετάλλια. Το σύνολο των 8 μεταλλίων (4-2-2) μάς κατέταξε στη 12η θέση του σχετικού πίνακα, κάτι που αποτελεί επιτυχία, αν αναλογιστούμε ότι συμμετείχαν για πρώτη φορά 26 χώρες και ότι πληθυσμιακά είμαστε η 21η από αυτές. Βέβαια, στην Ταραγόνα είχαμε την 13η πολυπληθέστερη αθλητική ομάδα, όμως, όπως είδατε και στα αποτελέσματα, κάποια αθλήματα δεν απέδωσαν το αναμενόμενο ή το επίπεδό μας στην Κύπρο είναι αρκετά πιο χαμηλό από τις περισσότερες μεσογειακές χώρες.
Η Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή έδωσε την ευκαιρία σε αρκετά αθλήματα να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους σε μια απαιτητική και υψηλού επιπέδου διοργάνωση. Άλλοι την αξιοποίησαν και άλλοι όχι. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να κρίνουμε ένα – ένα τα αθλήματα. Δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Οι άμεσα υπεύθυνοι θα κρίνουν και θα συγκρίνουν, και θα αποφασίσουν για μελλοντικές συμμετοχές κάποιων αθλημάτων. Δουλειά μας είναι η καταγραφή των αποτελεσμάτων τους, όπως και κάναμε το προηγούμενο δεκαήμερο στην Ταραγόνα. Απλώς, θέλω να επισημάνω ότι κάποια αθλήματα θα πρέπει να ξεφύγουν από τις μικρότητες που μας χαρακτηρίζουν ως Κύπριους και θα πρέπει να δώσουν την ευκαιρία στους αθλητές τους, να ανταγωνιστούν υψηλοτέρου επιπέδου αθλητές, διά μέσου των διεθνών διοργανώσεων των αθλημάτων τους…
Τα 8 μετάλλιά μας…
Πρόσωπο της κυπριακής αθλητικής ομάδας ήταν ο Μάριος Γεωργίου. Ο 20χρονος γυμναστής μας κατέκτησε τα μισά μετάλλια (2-1-1) στην εξαιρετική εμφάνισή του σε ένα τετραήμερο στην Ενόργανη Γυμναστική και μας έκανε όλους χαρούμενους, που τον είδαμε να ανεβαίνει σταθερά επίπεδο από διοργάνωση σε διοργάνωση… Η Ελένη Αρτυματά και ο Απόστολος Παρέλλης απέδειξαν το υπόβαθρό τους ως αθλητές, τον επαγγελματισμό τους, τη μαγκιά τους και τους ευχαριστούμε που συνεχίζουν να προσφέρουν διακρίσεις σε υψηλού επιπέδου διοργανώσεις. Ο Παύλος Κοντίδης αδικήθηκε και δεν το κρύβουμε. Ο ίδιος, σεμνός και με ήθος όπως πάντα, δεν παραπονιέται, αλλά είδαμε και από κοντά ότι κάποιοι δεν τον ήθελαν χρυσό μεσογειονίκη, όπως θα έπρεπε να ήταν. Ωστόσο, το αργυρό μετάλλιο από Μεσογειακούς -όπως δήλωσε κι ο ίδιος- ήταν κάτι που έλειπε από τη συλλογή του. Για την Άντρη Χριστοφόρου το χάλκινο μετάλλιο στον αγώνα ατομικής χρονομέτρησης, ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία και για την ίδια και για την κυπριακή ποδηλασία, η οποία θα πρέπει να χτίσει σε αυτό.
Ανέτοιμη η Ταραγόνα…
Για τα υπόλοιπα της κυπριακής αποστολής, τα είπε χθες ο κ. Κρασιάς. Ως δημοσιογράφοι κρίνουμε πάντα και τους διοργανωτές. Δυστυχώς, η Ταραγόνα ήταν απολύτως ανέτοιμη να φιλοξενήσει τους αγώνες. Οι υπεύθυνοι για τη διοργάνωση έχω την εντύπωση πως δεν μπήκαν καν στον κόπο να δουν από κοντά άλλες παρομοίου μεγέθους διοργανώσεις. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι άφησαν εκτεθειμένους αρκετούς δημοσιογράφους που δεν ήξεραν πώς θα πάνε στα γήπεδα. Λεωφορεία δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα, ιδιαίτερα τις πρώτες ημέρες. Και ήρθαν στις τελευταίες τέσσερις ημέρες να βάλουν κάπως πιο τακτικά δρομολόγια, τα οποία και πάλι δεν λειτουργούσαν.
Σε ό,τι αφορά τις μετακινήσεις των αθλητών τι να πούμε; Χάος, μπάχαλο. Πέρασαν 2-3 μέρες μέχρις ότου συνειδητοποιήσουν τις ανάγκες τους σε μέσα μεταφοράς για τους αθλητές. Και από το Μεσογειακό Χωριό και από τα γήπεδα. Ήταν εκνευριστική η κατάσταση τις πρώτες ημέρες και μετά από παρέμβαση των ξένων αποστολών, βελτιώθηκε.
Οι εθελοντές αποτελούν πάντα τους ήρωες των μεγάλων διοργανώσεων, καθώς ξοδεύουν χρόνο και χρήμα για να εξυπηρετούν τις ανάγκες των ξένων αποστολών, να έχουν πάντα το χαμόγελο στα χείλη και παρά το ότι οι περισσότεροι δεν μιλούσαν γρι Αγγλικά, προσπαθούσαν να μας εξυπηρετήσουν. Αυτούς τους ευχαριστούμε περισσότερο από όλους. Ωστόσο, οι διοργανωτές δεν κατάφεραν να βρουν οδηγούς για τις ηγεσίες των ξένων αποστολών ή τους υπεύθυνους των αθλημάτων από τις διεθνείς ομοσπονδίες! Τους έδιναν όλους 1-2 αυτοκίνητα και αν μπορείς να οδηγήσεις καλώς, αλλιώς…
Το Κέντρο Τύπου…
Ένα άλλο τεράστιο πρόβλημα για τους δημοσιογράφους, το οποίο πραγματικά δεν ξέρουμε σε ποιον ανήκε η φαεινή αυτή η ιδέα, είναι η τοποθέτηση του Κέντρου Τύπου σε εντελώς άβολο μέρος. Μέσα στο κέντρο της Ταραγόνα, σε μια σπηλιά, που χρησιμοποιείται μάλλον ως συνεδριακό κέντρο, μακριά από τα γήπεδα και χωρίς λεωφορεία τις πρώτες ημέρες. Ήταν κάτι το απίστευτο! Κάλλιστα θα μπορούσαν να βάλουν το Κέντρο Τύπου σε χώρους κάποιας αθλητικής εγκατάστασης, που θα εξυπηρετούσε πλήρως τους δημοσιογράφους. Για τους Αγώνες έχουν διαπιστευτεί περίπου 220 δημοσιογράφοι γραπτού Τύπου, 50 φωτογράφοι, 150 δημοσιογράφοι τηλεόρασης και ραδιοφώνου και πολλοί άλλοι τεχνικοί κλπ Από ό,τι προσέξαμε στις 2-3 επισκέψεις μας στο Κέντρο Τύπου οι δημοσιογράφοι που πήγαιναν εκεί, ιδιαίτερα για να μοντάρουν πλάνα και να στείλουν στις χώρες τους, ήταν ελάχιστοι…
Στα θετικά τώρα ήταν οι πολύ καλές αθλητικές εγκαταστάσεις, η καλή διεξαγωγή όλων των αθλημάτων, αφού είχαν αναλάβει δράση και οι διεθνείς ομοσπονδίες. Όταν πηγαίναμε στα γήπεδα δεν αντιμετωπίζαμε προβλήματα, αφού και wifi υπήρχε και οι πληροφορίες μάς έρχονταν και θέσεις για να κάνουμε τη δουλειά μας βρίσκαμε. Αν δεν υπήρχε το πρόβλημα διακίνησης στα σίγουρα η διοργάνωση θα ήταν επιτυχημένη σε μέγιστο βαθμό.
Ευχαριστίες
Μία μεγάλη διοργάνωση και σε αριθμό αθλημάτων – αθλητών και σε διάρκεια, είναι πάντα απαιτητική για όλους. Ιδιαίτερα δύσκολη για τους δημοσιογράφους, όταν μάλιστα καλούνται να καλύψουν όλα τα αθλήματα στα οποία μετέχουν αθλητές τους. Κι εμείς εδώ βρήκαμε ανθρώπους που μας βοήθησαν ώστε να λύσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε, ιδιαίτερα στις μετακινήσεις, αλλά και τις ενημερώσεις για αθλήματα που ήταν αδύνατο να ήμασταν παρόντες. Ένα τεράστιο ευχαριστώ απευθύνουμε στον βοηθό αρχηγού αποστολής, τον Γιώργο Παναγίδη, ο οποίος από την πρώτη ημέρα προσπαθούσε να μας λύσει κάθε πρόβλημα και ιδιαίτερα μάς οδήγησε αρκετές φορές με το mini – bus στα γήπεδα και στο Μεσογειακό Χωριό, αφού δεν είχαμε μεταφορικό μέσο. Ευχαριστούμε και τη διοικητική και ιατρική ομάδα της αποστολής μας για την άψογη συνεργασία που είχαμε και την εξυπηρέτησή τους σε κάθε πρόβλημά μας ή ανάγκης πληροφόρησης.
Το μεγαλύτερο ευχαριστώ το οφείλουμε ως δημοσιογραφική ομάδα στους συναδέλφους του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου. Καθημερινά αυτοί ήταν που μας έπαιρναν στα γήπεδα, αυτοί που μας έφερναν πίσω και αυτοί που μας ανέχονταν περισσότερο το δεκαήμερο παραμονής μας στην Ταραγόνα. Χωρίς τη βοήθεια των αγαπητών συναδέλφων του ΡΙΚ, η δουλειά μας θα ήταν πάρα πολύ πιο δύσκολη.
Οι Κύπριοι διαιτητές – κριτές
Σε αυτούς τους αγώνες η Κύπρος εκπροσωπήθηκε σε διάφορα αθλήματα με αρκετούς διαιτητές ή κριτές, κάτι που δείχνει την ποιότητα της κυπριακής διαιτησίας. Αυτές τις ημέρες δεν αναφέραμε κάτι για τους δικούς μας διαιτητές και θα ήταν καλό κλείνοντας, να αναφέρουμε ποιοι κλήθηκαν να διευθύνουν αγώνες. Αυτοί ήταν οι Δημήτρης Άγγονας, Ανδρέας Κούσιος, Παναγιώτης Αριστοτέλους, Μαρία Ιωάννου, Ελπίδα Μιχαήλ (ενόργανη γυμναστική), Ευαγγελία Τρικωμίτη (ρυθμική γυμναστική), Γιώργος Παπαγεωργίου (πετόσφαιρα), Σέργιος Σεργιου (μπιτς βόλεϊ), Λουκάς Λουκά (πάλη), Αντώνης Βράχας (κανό), Ευάγγελος Ευαγγέλου (μπάντμιντον), Δημήτρης Κρέκος (επιτραπέζια αντισφαίριση), Νικόλαος Πατσιάντος (τζούντο) και Μάριος Βατυλιώτης, Κωνσταντίνος Χαραλάμπους (καράτε).