Στους φετινούς 51ους Παγκόσμιους Αγώνες Σκοποβολής στη Γρανάδα
Το στοίχημα που δεν κερδίθηκε
και η “τιμή των όπλων” που σώθηκε
—————————————
του Ανδρέα Λαζανίτη
Απεσταλμένου της ΕΑΚ
- Όλοι οι αθλητές μιλούν για αποστολή … ταλαιπωρία!
Το φετινό “στοίχημα” της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Κύπρου στους 51ους Παγκόσμιους Αγώνες Σκοποβολής, που φιλοξενήθηκαν στη Γρανάδα της Ισπανίας από τις 6 μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου, ήταν, πέρα από κάποια μετάλλια, ατομικά και ομαδικά και η εξασφάλιση μιας, τουλάχιστον ¨κάρτας¨ (quota place), από τις 12 που δόθηκαν στο σκητ και στο τράπ, για τους Ολυμπιακούς του Ρίο (στους 50ούς Παγκόσμιους στο Μόναχο, η ΣΚΟΚ είχε εξασφαλίσει δύο κάρτες για το Λονδίνο). Τελικά, το στοίχημα της κάρτας δεν κερδίθηκε, παρόλο που την άγγιξε η Άντρη Ελευθερίου στο σκητ γυναικών και την πλησίασε ο Τάσος Χαπέσιης στο σκητ ανδρών… Και όχι μόνο αυτό, αλλά και οι μέρες έφευγαν και μετάλλιο δεν έμπαινε στις αποσκευές της κυπριακής αποστολής…
Κι εκεί που όλοι άρχισαν πλέον να αποδέχονται το γεγονός της μη διάκρισης, μίλησε ο τσαμπουκάς και το ταλέντο του νεαρού Στέφανου Νικολαΐδη στο σκητ εφήβων! Παρά το γεγονός ότι ο νεαρός, που μέχρι τους 100 δίσκους είχε 97 επιτυχίες, πήγε να τα … θαλασσώσει στην τελευταία πούλα του αγώνα κι έχασε την απευθείας πρόκριση στον ημιτελικό, στη συνέχεια επανηύρε τη δύναμη, την αυτοπεποίθηση και τον καλό εαυτό του, πέρασε με επιτυχία τη δοκιμασία του «σιουτ οφ» που τον οδήγησε στον ημιτελικό και έφθασε μέχρι το δεύτερο σκαλοπάτι του βάθρου. Από τον ημιτελικό, ο νεαρός πέρασε με άριστα (16/16) στον μεγάλο τελικό, όπου βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Ιταλό Γκαμπριέλε Ροσέτι. Εκεί ο Στέφανος είχε τρεις απώλειες (13/16), έναντι μιας του Ιταλού (15/16) ο οποίος εξασφάλισε το χρυσό μετάλλιο και ο Στέφανος το αργυρό, ανεβαίνοντας ο ίδιος στο δεύτερο σκαλοπάτι του βάθρου και η κυπριακή σημαία στο δεύτερο ιστό
της διοργάνωσης. Με την επιτυχία του αυτή ο νεαρός, έσωσε από τη μια, την «τιμή των όπλων» της κυπριακής σκοποβολής, η οποία την τελευταία 25ετία έχει δημιουργήσει μια θετική παράδοση σε κορυφαίες σκοπευτικές διοργανώσεις και από την άλλη έστειλε το δικό του μήνυμα και κατάθεσε τα δικά του διαπιστευτήρια, στην “ελίτ” των Κυπρίων σκοπευτών.
Η επιτυχία της Άντρης
Βεβαίως, αν δεν ερχόταν το μετάλλιο του Στέφανου, όλοι θα είχαμε να λέμε για την επιτυχία της Άντρης Ελευθερίου, η οποία με 72/75, αγωνίστηκε στον τελικό του σκητ γυναικών, «άγγιξε» το μετάλλιο και την ολυμπιακή πρόκριση, όμως τελικά περιορίστηκε στην πολύ τιμητική έκτη θέση, αν αναλογιστούμε ότι στους παγκόσμιους έπαιρναν μέρος τα «κορυφαία ντουφέκια» της υφηλίου.
Αρκετά καλή ήταν και η πορεία του Τάσου Χαπέσιη στο σκητ ανδρών, μέχρι όμως την τέταρτη πούλα, όπου συγκέντρωσε 97/100 (23+25+24+25). Στην τελευταία πούλα, όπου με 25/25 θα περνούσε απευθείας στον ημιτελικό ή με μία απώλεια (24/25) θα είχε την ευκαιρία σε αγώνα «ξαφνικού θανάτου» να προκριθεί κι εκεί όλα παίζονται, τελικά η πίεση της διάκρισης, έφερε την … τρύπα του 22/25, που τον άφησε πολύ μακρυά από το στόχο…
Της ταλαιπωρίας το … ανάγνωσμα!
Τελικά, όλοι οι Κύπριοι αθλητές, που συμμετείχαν στη φετινή αποστολή στους παγκόσμιους αγώνες, είτε αυτοί πήγαν με στόχο τη διάκριση, είτε συμμετείχαν με απώτερο σκοπό την απόκτηση εμπειριών, έχουν να μιλάνε για ένα ταξίδι … ταλαιπωρία, το οποίο είχε τη δική του σφραγίδα στην τελική απόδοση των αθλητών. Και μιλάμε για ένα ταξίδι 24 ωρών με προορισμό όχι την Αυστραλία ή την Αμερική αλλά την … Ευρώπη και μάλιστα μια Μεσογειακή χώρα! Ένα ταξίδι όπου πέρασαν από τέσσερα αεροδρόμια, άλλαξαν τρία αεροπλάνα και είχαν και δυο οδικές διαδρομές για να φθάσουν στον προορισμό τους. Εισκοσιτέσσερις ώρες από τις οποίες τις 9 με 10 ώρες βρίσκονταν μέσα σε αεροπλάνα ή λεωφορεία και τις υπόλοιπες, «περιπλανόμενοι» άσκοπα σε κάποια αεροδρόμια… Αποτέλεσμα αυτής της περιπέτειας ήταν άλλοι να χάσουν πτήσεις, οι πλείστοι τις αποσκευές τους και όλοι την ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση…
