ΜΑΔΡΙΤΗ, 18 Ιανουαρίου 2022 – Δεν είναι ούτε Μέσι, ούτε Κριστιάνο, ούτε Ντι Στέφανο, ούτε Κρόιφ… Ο βασιλιάς του Champions League είναι ο Πάκο Τζέντο, ήταν από το Γκουαρνίζο, μια μικρή πόλη λίγα χιλιόμετρα από το Σανταντέρ. Μόνο που είχε την τιμή να κατακτήσει έξι Ευρωπαϊκά Κύπελλα. Πέντε στη σειρά, μεταξύ 1956 και 1960, και το έκτο, το 1966, κόντρα στην Παρτιζάν Βελιγραδίου. Ο θρύλος της Ρεάλ Μαδρίτης Πάκο Τζέντο έφυγε από τη ζωή στις 18 Ιανουαρίου, σε ηλικία 88 ετών.
Είναι πιθανό να περάσουν πολλά χρόνια, μέχρι να ξεπεραστεί το κατόρθωμα του Πάκο Τζέντο. Εκτός από τα έξι ηπειρωτικά του τρόπαια, κέρδισε επίσης το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Εθνών του 1964, 12 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα, ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο.
Για πολύ καιρό ήταν και συνεχίζει να θεωρείται ο καλύτερος αριστεροπόδαρος εξτρέμ στον κόσμο, όπως και ο Garrincha στην άλλη πλευρά. Το «La Galerna del Cantabrico», όπως ήταν το παρατσούκλι του, κατέπληξε τους πάντες με την ταχύτητά του καθώς και την ακρίβεια του στις σέντρες και τις βολές.
Τα ανέκδοτά του ανέρχονται σε εκατοντάδες. Μια μέρα, ο Alfredo Di Stefano μου είπε ότι ο Gento ήταν ο καλύτερος. «Σε ένα παιχνίδι που παίξαμε στο Σαν Μαμές, κόντρα στην Αθλέτικ, ήταν υπέροχος. Το αντίπαλο κοινό τον χειροκρότησε θερμά. Είχαμε ήδη αποσυρθεί στα αποδυτήρια και ο Πάκο έπρεπε να βγει για να χαιρετήσει τους οπαδούς, γιατί συνέχισαν να τον χειροκροτούν».
Ένας άλλος πρώην παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης και συμπατριώτης του Gento, ο Vicente Miera, μου είπε πρόσφατα: «Ο Πάκο ήταν φαινόμενο. Πριν πηδήξουμε στο γήπεδο, στα αποδυτήρια, τον γνωρίζαμε όλοι. Αν ήταν συλλογισμένος ή λυπημένος, κακός – εκείνη τη μέρα ο Πάκο δεν ήταν καλά. Αλλά αν τον βλέπαμε να τρίβει τα χέρια του μεταξύ τους, όπως συνέβαινε συχνά, τότε ξέραμε ήδη ότι ο Πάκο θα έδινε τον καλύτερό του εαυτό. Δεν απέτυχε».
Ο Gento ήταν απλά μια ιδιοφυΐα, ο παίκτης που έφερε ταχύτητα και έλεγχο της μπάλας ακριβείας στο ποδόσφαιρο. Οι ντρίμπλες του, άφησαν τους αντιπάλους του να κάθονται. Ένας άνθρωπος μπροστά από την εποχή του, ικανός να κάνει αυτό που κανείς άλλος δεν μπορούσε. Από το 2015 ήταν Επίτιμος Πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης. Η Κανταβρία και η Ρεάλ Μαδρίτης υπήρξαν οι μεγάλες του αγάπες, κατά τη δική του παραδοχή – επανειλημμένα. Σήμερα η μικρή περιοχή της βόρειας Ισπανίας και ο πιο επιτυχημένος σύλλογος στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου βυθίζονται στο πένθος, γιατί η ιδιοφυΐα μας έχει φύγει.
Τον θυμάμαι ακόμα γεμάτο ζωντάνια και καλό χιούμορ στην τελευταία μας συνάντηση στην αίθουσα τροπαίων της Ρεάλ Μαδρίτης, πριν από τα 13 Ευρωπαϊκά Κύπελλα, την 1η Φεβρουαρίου 2019, όταν του δώσαμε το τρόπαιο ως έναν από τους 25 καλύτερους αθλητές της Κανταβρίας στην ιστορία . Συγκινημένος, καθώς όταν του έδωσαν το πρώτο, το κοίταξε και μας ευχαρίστησε: «Πες το σε όλους τους αθλητικούς δημοσιογράφους στην Κανταβρία: ευχαριστώ πολύ. Πάντα μου συμπεριφέρονταν πολύ καλά.”
Ευχαριστώ, Πάκο, για πολλά καλά ποδοσφαιρικά απογεύματα, για το παράδειγμά σου για το δίκαιο παιχνίδι. Πάντα παρών στις καρδιές μας.
