Ο σύλλογος OrientAction σε συνεργασία με το Σύλλογο Αργοναύτες, οργανώνουν ταξίδι στη Μάνη, από τις 04.05.2016 μέχρι και τις 08.05.2016. Η περίοδος αυτή είναι η εβδομάδα αμέσως μετά το Πάσχα. Το ταξίδι περιλαμβάνει τρεις Ορειβατικές διαδρομές, Αγώνα Προσανατολισμού και ξεναγήσεις στη Μέσα Μάνη. Πιο κάτω περιλαμβάνονται α) Χάρτης 01, της περιοχής Αρεόπολης. Β) Χάρτης 02, της Μάνης, γ) Γεωγραφικά στοιχεία της Περιοχής και δ) Σύντομη ιστορία της Μάνης.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ | ΩΡΑ | ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ | ΣΧΟΛΙΑ
|
Τετάρτη 04 Μαΐου 2016 | 7.30πμ | Πτήσης με Blue Air για Αθήνα ώρα 7.30πμ Άφιξη Αθήνα 9.15πμ | |
10.30 πμ | Αναχώρηση με Λεωφορείο για Αρεόπολη, Μάνη. Άφιξη και τακτοποίηση στα καταλύματα. | ||
Απόγευμα/Βράδυ | Περίπατος και ξενάγηση στην πόλη – Δείπνο | ||
Πέμπτη 05 Μαΐου | Αναχώρηση με λεωφορείο. Ορεινή Πεζοπορία στην Προσηλιακή Μάνη | Χωριά Προσηλιακής Μάνης (Περισσότερες λεπτομέρειες πιο κάτω) | |
Παρασκευή 6 Μαΐου | Αναχώρηση για ξενάγηση στη Βάθια, Γερολιμένα και άλλα σημαντικά χωριά της Μάνης. Ορεινή πεζοπορία στο Ακρωτήριο Ταίναρο | Ακρωτήριο Ταίναρο (Περισσότερες λεπτομέρειες πιο κάτω) | |
Σάββατο 07 Μαΐου 2016 | 9.00 πμ | Ορεινή πεζοπορία | Για πεζοπορία υπάρχουν τρεις επιλογές χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Απλά διαφέρουν στην απόσταση |
16.00 μμ | Έναρξη Αγώνα Προσανατολισμού στην Αρεόπολη και γύρω περιοχή. Λήξης αγώνα και τελετή – βραβεία. | Τελετή στην πλατεία της πόλης. | |
Κυριακή 8 Μαΐου 2016 | 9.00 πμ | Αναχώρηση για Αεροδρόμιο Αθηνών | |
Αναχώρηση για Λάρνακα Πτήσης με Blue Air ώρα 3.30μμ , άφιξη Λάρνακα 5.15μμ | |||
ΚΟΣΤΟΣ
Διαμονή: Η Αρεόπολη είναι μικρή πόλη χωρίς μεγάλα ξενοδοχεία. Η διαμονή θα είναι σε μικρά ξενοδοχεία ή ξενώνες το κόστος των οποίων είναι από 30 ευρώ το μονόκλινο, 40 ευρώ το δίκλινο και 50 ευρώ το τρίκλινο με πρωινό. Στο Άρεως Πόλης που είναι το καλύτερο στην πόλη οι τιμές είναι ελάχιστα ψηλότερες αλλά είναι μικρό εξαιρετικό ξενοδοχείο 4*.
Μεταφορικά: Το κόστος μεταφοράς από το αεροδρόμιο Αθηνών στην Αρεόπολη και από την Αρεόπολη στο Αεροδρόμιο είναι συνολικά 50 ευρώ και για τις δυο διαδρομές. Αν φυσικά δεν υπάρχουν αρκετοί ενδιαφερόμενοι για την εκδρομή, τότε θα πάρουμε το ΚΤΕΛ αν και αυτό είναι ταλαιπωρία και το κόστος είναι περίπου 28 ευρώ η κάθε διαδρομή. Για τις δυο τοπικές εκδρομές θα πάρουμε τοπικό λεωφορείο το κόστος του οποίου θα είναι πολύ λιγότερο.
Αγώνας Προσανατολισμού: Ο αγώνας θα σχεδιαστεί έτσι ώστε να είναι μια διασκεδαστική εμπιρεια για όλους, μικρούς και μεγάλους!! Για όσους δεν έχουν εμπειρίες, θα τους δοθεί ο χάρτης από πριν και θα πάμε στο Πάρκο της Αθαλάσσας για ενημέρωση και λίγη πρακτική. Στόχος είναι να χαρούμε την εμπειρία! Το κόστος συμμετοχής τον αγώνα είναι 10 ευρώ και καλύπτει ένα μικρό μέρος των εξόδων της ετοιμασίας του χάρτη, τη διοργάνωση όπως και την ενημερωτική άσκηση στο πάρκο Αθαλάσσας.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Κότρωνας Φλομοχώρι Αγριλιά Δρυμός
Ορεινή πεζοπορία (Πέμπτη 05 Μαΐου) – Χωριά Προσηλιακής Μάνης – Σύνολο απόστασης 11 χιλ
α) Κότρωνας – Φλομοχώρι 3.2 χιλ. Το Φλαμοχώρι είναι ένα ζωντανό χωριό που πήρε το όνομα του από τα φυτά φλόμους που ανθίζουν στην περιοχή. Στο οικισμό που διατηρεί τον παραδοσιακό του χαρακτήρα υπάρχουν πολλοί και μεγάλοι πύργοι που διακρίνονται από απόσταση.
β) Φλομοχώρι – Αγριλιάς 5 χιλ. Η διαδρομή από το Φλαμοχώρι περνά από τον οικισμό Ζούδα και από τον έρημο μεγαλιθικό οικισμό Μακρυναρο, πάνω στις πλαγιές του Σαγγιά. Η περιοχή είναι γεμάτη μεγαλιθικά κτίσματα. Επίσης φημισμένες είναι οι «κουδουνόπετρες» δηλ. βράχοι που ηχούν σαν καμπάνα όταν τις κτυπήσεις με πέτρα.
γ) Αγριλιά – Δρυμός 1.6 χιλ. O Δρυμός ή Δρυαλίς στη Μάνη είναι παλαιομανιάτικος οικισμός, με θέα στο Λακωνικό κόλπο, με Πυργοτειχίσματα που τα περιβάλλουν άγρια βλάστηση και φραγκοσυκιές.
δ) Δρυμός – Νύφι – Βίγλα 1.1 χιλ. Από το χωριό Δρυμός ένα πετρόκτιστο μονοπάτι οδηγεί στο χωριό Νύφι με πολλούς οικισμούς διάσπαρτους στην περιοχή.
Παρασκευή 06.05.2016 – Ορεινή πεζοπορία στο Ακρωτήριο Ταίναρο
Οικισμός Κοκκινόγεια – Φάρος Ταινάρου – Οικισμός Αγριοκάμπι – Εκκλησάκι Αγ. Θεόδωροι (Κυκλική) . Μήκος 7.3 χιλ.
Μια από τις ωραιότερες διαδρομές της Μέσα Μάνης. Το υποβλητικό ερημικό τοπίο, οι αρχαιότητες του νεκρομαντείου, ο φάρος του Ταινάρου, οι εγκαταλειμμένοι οικισμοί αναδύουν την αύρα της μακραίωνης ιστορίας που πλανάται στην περιοχή. Στην περιοχή υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα ιερά των Σπαρτιατών, το ιερό του Ταινάριου Ποσειδώνα όπου σήμερα ερειπωμένος χριστιανικός ναός των Ασωμάτων.
Θα επισκοπηθούμε επίσης το οχυρωμένο οικισμό της Βάθειας.
( Σάββατο 07.05.2015) – 1) Αγώνας Προσανατολισμού στην Αρεόπολη 2) Ορεινή πεζοπορία
Το πρωί θα οργανωθεί μια από τις τρεις πεζοπορίες που φαίνονται στον χάρτη 01, Περιοχή Αρεόπολης
Η ώρα 16.00 αρχίζει η εγγραφή και έναρξη του αγώνα Orienteering. Ο αγώνας είναι σχεδιασμένος για αρχαρίους έτσι ώστε όλοι να πάρουν μέρος και να το διασκεδάσουν. Μπορείτε να περπατήσετε ή να τρέξετε! Όσοι φυσικά τρέξουν, στο τέλος του αγώνα θα δοθεί μικρό βραβείο σε όποιον τερματίσει πρώτος. Ο αγώνας θα είναι στα δρομάκια της πόλης και στις ξερολιθιές της γύρω περιοχής. Θα χρησιμοποιηθεί ο χάρτης που θα ετοιμάσει ο Σύλλογος OrientAction κλίμακας 1/3000. Ο χάρτης χωρίς τα σημεία έλεγχου θα παραχωρηθεί σε όλους για λόγους εξοικείωσης με τα σύμβολα. Θα τοποθετηθούν 14 σημεία έλεγχου μα ολική απόσταση μεταξύ του περίπου 2 χιλιόμετρα. Δείγμα του χάρτη επισυνάπτεται. Αφετηρία και τέρμα θα είναι η κεντρική πλατεία της Αρεόπολης.
ΧΑΡΤΗΣ 01 – ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΡΕΟΠΟΛΗΣ ΜΕ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
ΧΑΡΤΗΣ 02 – ΜΑΝΗ
Γεωγραφία της Μάνης
Η Μάνη δυτικά βρέχεται από το Μεσσηνιακό κόλπο και ανατολικά από το Λακωνικό κόλπο. Περιλαμβάνει τμήματα της Μεσσηνίας και Λακωνίας. Νότιο άκρο της είναι το Ακρωτήριο Ταίναρο, το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας. Βόρειο όριό της είναι στην πλευρά της Μεσσηνίας ο οικισμός Βέργα, στα νοτιοανατολικά προάστια της Καλαμάτας και στην πλευρά της Λακωνίας μερικά χιλιόμετρα νότια της Σπάρτης. Το Γύθειο αποτελεί τη μεγαλύτερη πόλη της Μάνης, που νοτιότερα αποτελείται κυρίως από μικρότερους διάσπαρτους οικισμούς.
Η περιοχή αποτελούσε μια διοικητικά αυτόνομη, πολιτισμικά συμπαγή, ιστορικά και οικιστικά ξεχωριστή περιοχή στα χρόνια του Βυζαντίου και την Τουρκοκρατία. Η διοικητική ενότητα διατηρήθηκε και μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, αρχικά ως ξεχωριστός νομός και στη συνέχεια ως τμήμα του Νομού Λακωνίας, μέχρι το 1937 που με νόμο [1] της κυβέρνησης Μεταξά το βόρειο τμήμα της Δυτικής Μάνης (Έξω Μάνη), αποσπάστηκε από την επαρχία Οιτύλου Λακωνίας και προσαρτήθηκε στην επαρχία Καλαμών του Νομού Μεσσηνίας. Ο σκοπός της προσάρτησης αυτής ήταν η διοικητική διαίρεση του ενιαίου των Μανιατών για την αποδυνάμωση της σκληροτράχηλης κοινωνίας, που από την αρχή της ίδρυσης του νέου Ελληνικού κράτους αντιστέκονταν στο να υποταχθούν στην κυβέρνηση του ελληνικού κράτους. (Περισσότερα στην ενότητα Το ενιαίο και αδιαίρετο της Μάνης.)
Πρόκειται για μια περιοχή κυρίως ορεινή, με άνυδρο και άγονο έδαφος, με κλίμα τραχύ το χειμώνα και πολύ θερμό το καλοκαίρι, πολύ αραιοκατοικημένη σήμερα.
Σύντομη ιστορία της Μάνης
Σύμφωνα με αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή, η Μάνη ήταν κατοικημένη από την παλαιολιθική εποχή. Τα ευρήματα στο Σπήλαιο Απήδημα και ο “Ταινάριος άνθρωπος” έχουν αυξήσει κατακόρυφα το επιστημονικό ενδιαφέρον για την περιοχή. Για πρώτη φορά συναντάμε αναφορές σε πόλεις της περιοχής (Καρδαμύλη, Οίτυλος, Γύθειον, Ενόπη κ.α.) από τον Όμηρο.
Οι πρώτοι κάτοικοι, κατά τον περιηγητή Παυσανία, ήταν οι Λέλεγες. Ακολούθησαν οι Αχαιοί και οι Δωριείς. Για τους επόμενους αιώνες η ιστορία της Μάνης ταυτίστηκε με τη Σπάρτη. Στα ρωμαϊκά χρόνια αποτέλεσε ιδιαίτερη ομοσπονδία, «το Κοινό των Λακεδαιμόνιων». Στα βυζαντινά χρόνια, κατά τον αποικισμό των Σλάβων στην Πελοπόννησο τον 8ο μ.Χ. αιώνα, εγκαταστάθηκαν Σλάβοι γύρω απ’ τη Μάνη και κυρίως στις πλαγιές του Ταΰγετου. Οι Μανιάτες έγιναν χριστιανοί στα μέσα του 9ου αιώνα, όταν ήρθε ο Νίκων ο Μετανοείτε για να τους σταθεροποιήσει την πίστη στο χριστιανισμό. Με την πάροδο του χρόνου, με την επίδραση της χριστιανικής θρησκείας και κυρίως με την επικοινωνία και επιμειξία των Σλάβικων χωριών με τους Έλληνες κατοίκους, μετά τον εκχριστιανισμό συνετελέσθη και ο εξελληνισμός αυτών. Στους αιώνες που ακολουθούν οι κάτοικοι της περιοχής αποσύρονται στα ορεινά του Ταϋγέτου, όταν οι Άραβες σπέρνουν τον τρόμο στα ελληνικά παράλια.
Αργότερα οι Φράγκοι δυσκολεύτηκαν να υποτάξουν τους Μανιάτες, και τελικά την υπέταξαν χτίζοντας τρία φρούρια: του Πασσαβά, της Μεγάλης Μάνης και του Λεύκτρου, για να εξασφαλίσουν τη γενική επίβλεψη της περιοχής. Μετά την πτώση των Βιλλαρδουΐνων, η Μάνη αποτέλεσε περιοχή του δεσποτάτου του Μυστρά, του κράτους των Παλαιολόγων. Η Φραγκική κατάκτηση της Πελοποννήσου το 13ο αιώνα φέρνει στα βουνά της Μάνης κι άλλους πρόσφυγες. Την ίδια επίσης εποχή αλλά και τα επόμενα χρόνια οι πειρατές έβρισκαν καταφύγιο στις ακτές της Μάνης.
Αμέσως μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, η Μάνη έγινε το επίκεντρο σημαντικών γεγονότων. Το Μάιο του 1460, που ο Μωάμεθ ο Β’ μπήκε στην Πελοπόννησο, γνωρίζοντας τον ιδιότυπο χαρακτήρα των Μανιατών δεν εξεστράτευσε εναντίον τους, αλλά προσπάθησε να προσεταιριστεί τον αρχηγό τους, Κροκόδειλο Κλαδά, για να έχει τη στήριξή του στην προδιαγραφόμενη σύρραξη μεταξύ Τούρκων και Ενετών. Οι Μανιάτες απόκρουσαν τις προσφορές του Τούρκου κατακτητή και συμμάχησαν με τους Ενετούς.
Οι Μανιάτες πολέμησαν με κάθε τρόπο τους Τούρκους. Η Μάνη δεν υποτάχθηκε στους Οθωμανούς. Παράλληλα, το απρόσβλητο της περιοχής έκανε πολλούς κατοίκους από τουρκοκρατούμενες περιοχές να καταφεύγουν στη Μάνη.
Στον απελευθερωτικό αγώνα η Μάνη πρόσφερε πάρα πολλά. Η Φιλική Εταιρεία θεωρούσε τη Μάνη ως την πιο ασφαλή αφετηρία για τον ξεσηκωμό και τα γεγονότα δεν τη διέψευσαν. Ιστορική είναι η μάχη της Βέργας, όπου ο Ιμπραήμ χάνει τα δύο τρίτα του στρατού του, ενώ τον κατατροπώνουν και οι γυναίκες του Δυρού, που αμυνόμενες με δρεπάνια και ξύλα ματαιώνουν την προσπάθειά του για απόβαση.
Μετά την ηρωική περίοδο της επανάστασης του 1821, στις προσπάθειες του Ιωάννη Καποδίστρια και του Όθωνα να ανασυντάξουν σε ενιαίο κράτος τις απελευθερωμένες περιοχές, οι Μανιάτες αντιστέκονταν στο να υποταχθούν στην κυβέρνηση του ελληνικού κράτους, αντιδρώντας στο διοικητικό σύστημα πού επιβλήθηκε. Η αντίδραση τους αυτή εκδηλώθηκε ένοπλα, και σημαδεύτηκε με τη δολοφονία του Καποδίστρια από τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, γιο του οπλαρχηγού και ηγεμόνα της Μάνης Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Οι τελευταίες ταραχές έγιναν το 1862-63. Στα επόμενα χρόνια επικράτησε μια προσπάθεια συμβιβασμού και η Μάνη ειρήνευσε.
Αρχιτεκτονική της Μάνης
Η Μάνη, μαζί με τρεις άλλους Ελλαδικούς χώρους, τις Κυκλάδες, τα Ζαγοροχώρια και το Πήλιο, έχουν μια μοναδική αρχιτεκτονική τεχνοτροπία που δεν συναντάται αλλού.
Χαρακτηριστικά της μορφολογίας της Μάνης είναι το τραχύ, άνυδρο και άγονο έδαφος, το τραχύ κλίμα το χειμώνα και το θερμό το καλοκαίρι. Χτισμένα σχεδόν όλα τα κτίσματα με πέτρα, τονίζουν τη λιτότητα και την αγριάδα του τοπίου.
Η απομόνωσή της από το άλλο μέρος, η ιδιότυπη Γεωμορφολογία της και γενικότεροι ιστορικοί λόγοι είχαν ως αποτέλεσμα να αναπτυχθεί ένας τοπικός πολιτισμός, έκφραση του οποίου αποτελούν, εκτός των άλλων, οι ισχυρές παραδόσεις, η παλιά κοινωνική οργάνωση και τα λαϊκά αρχιτεκτονικά έργα. Οι πύργοι της Μάνης αποτελούν ιδιότυπη και μοναδική στην Ελλάδα κατηγορία λαϊκών αρχιτεκτονικών έργων.
Η σημασία του πύργου και η αξία της οικογένειας που τον κατείχε εξαρτιόταν από το ύψος του. Στο πύργο γίνονταν οι γάμοι, τα γεννητούρια, οι βαπτίσεις, τα γλέντια, οι θάνατοι, τα μοιρολόγια. Καθένας ανήκε σε μια πατριά και υπερασπιζόταν όχι μόνο την οικογένεια, αλλά όλο το σόϊ, που συνήθως μένει στα γύρω σπίτια. Η φρούρηση και ανοικοδόμηση του Πύργου ήταν καθήκον όλης της πατριάς, όπως και η φρούρησή του.
Οι πύργοι της Μάνης είναι κατασκευές λιθόδμητες και πολυώροφες, το ύψος τους φτάνει κάποτε τα 20 μ. και περιλαμβάνουν τέσσερις και πέντε ορόφους. Ανάλογα με το μέγεθός τους σε κάτοψη είναι δυνατό να περιλαμβάνουν ολόκληρη την κατοικία ή να αποτελούν το οχυρωμένο τμήμα της, που υψώνεται μέσα από την περιτειχισμένη αυλή.
Οι πύργοι ήταν καλά μελετημένοι στη κατασκευή τους με πολεμίστρες (ντουφεκό-τρουπες), ζεματίστρες (ή καταχιούστριες) και στις γωνιές πετρομάχους. Απαγορευόταν οι πύργοι ή οι κατοικίες των χωριών να έχουν πόρτα που να βγαίνει κατευθείαν σε κεντρική πλατεία ή σοκάκι που γινόταν ρούγα, καθαρά για λόγους ασφάλειας του ιδιοκτήτη αλλά και των περαστικών.
Για να μπεις στην κεντρική είσοδο του πύργου έπρεπε να ξέρεις να διαβείς ένα λαβυρινθώδες δίκτυο από τοίχους και παράσπιτα. Οι πόρτες ήταν χαμηλές όχι μόνο για λόγους οχυρωματικούς, αλλά και για τον έντονο αέρα που φέρνει.
Οι πύργοι της Μάνης, οκτακόσιοι περίπου σκορπισμένοι στα χωριά, στα βουνά και στ’ ακρογιάλια και σε κάθε επίκαιρο σημείο, αποτελούν αξιόλογα λαϊκά αρχιτεκτονικά έργα, υπαγορευμένα κυρίως από τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες του τόπου.