Στο παρελθόν ανήκουν από το βράδυ της Κυριακής (1/7/18) οι 18οι Μεσογειακοί Αγώνες, τους οποίους φιλοξένησε η Ταραγόνα της Ισπανίας. Η τελετή λήξης σηματοδότησε το τέλος μίας αμφιλεγόμενης διοργάνωσης, με τα καλά αποτελέσματα κάποιων αθλητών μας, με τις καλές εγκαταστάσεις, αλλά και με τα τραγικά μέσα μεταφοράς, τα οποία για τους δημοσιογράφους δεν υπήρχαν… Από το βράδυ της Κυριακής τη σημαία των Μεσογειακών Αγώνων παρέλαβε η Αλγερία, η οποία θα φιλοξενήσει στην πόλη Οράν τη 19η διοργάνωση το 2021.
Ως Κύπρος συμμετείχαμε με 118 αθλητές σε 24 από τα 31 αθλήματα, κατακτώντας 4 χρυσά μετάλλια, 2 αργυρά και 2 χάλκινα, απολογισμός που μας κατέταξε στη 12η θέση του πίνακα των μεταλλίων, σε συμμετοχή – ρεκόρ των 26 χωρών. Σε μια διοργάνωση στην οποία συμμετείχαν πέραν των 3.500 αθλητών, σε 31 αθλήματα, κάτι που αποδεικνύει ότι το ενδιαφέρον των χωρών που συμμετέχουν παραμένει υψηλό. Σημαντικές οι αναγκαστικές απουσίες του Μίλαν Τραΐκοβιτς και της Ραμόνας Παπαϊωάννου στον στίβο, καθώς στην παρουσία ίσως να αυξάναμε κατά τρία τα μετάλλιά μας.
Με το τέλος μίας μεγάλης διοργάνωσης, της μεγαλύτερης που συμμετέχει ο κυπριακός αθλητισμός υπό την ευθύνη της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής, ως είθισται τον λόγο για τον τελικό απολογισμό τον έχει πάντοτε ο αρχηγός της αποστολής. Στην Ταραγόνα, των περίπου 200 ατόμων που βρέθηκαν υπό οποιαδήποτε ιδιότητα στην κυπριακή αποστολή, την ηγεσία είχε ο Μιχάλης Κρασιάς, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΚΟΕ και πρόεδρος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης. Αρχικά ζητήσαμε την τοποθέτησή του, ως ένα γενικό σχόλιο, για την παρουσία των αθλητών μας:
«Σύμφωνα με τα αποτελέσματα είναι ξεκάθαρο ότι η αποστολή είναι πέρα για πέρα επιτυχημένη, αφού κατακτήσαμε 4 χρυσά, 2 αργυρά και 2 χάλκινα μετάλλια, που είναι η καλύτερη συγκομιδή που πέτυχε η κυπριακή αποστολή σε Μεσογειακούς Αγώνες. Πέραν όμως από αυτό, μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής της Ολυμπιακής Επιτροπής δώσαμε την ευκαιρία σε πάρα πολλά αθλήματα, τα οποία μέχρι σήμερα δεν είχαν την ευκαιρία, να διαγωνιστούν σε τόσο μεγάλους αγώνες. Οι εμπειρίες που αποκόμισαν σίγουρα θα αποδώσουν στο σύντομο μέλλον και θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη όλων αυτών των αθλημάτων στον τόπο μας.
»Θέλουμε να σταθούμε ιδιαίτερα στους νικητές των αγώνων και αρχίζοντας από τον Μάριο Γεωργίου, ο οποίος ήταν πραγματικά εντυπωσιακός, ξεπέρασε κάθε προσδοκία και κατέκτησε 2 χρυσά, 1 αργυρό και 1 χάλκινο μετάλλιο.
Η Ελένη Αρτυματά παρουσιάστηκε σε εξαιρετική φυσική κατάσταση, είχε να αντιμετωπίσει αθλήτριες υψηλών δυνατοτήτων και κατάφερε να πάρει το χρυσό μετάλλιο, παρά το γεγονός ότι οι αντίπαλές της ήταν πολύ πιο έμπειρες στο συγκεκριμένο αγώνισμα.
Ο Απόστολος Παρέλλης σε όλες τις βολές απέδειξε ότι ήταν καλύτερος των αντιπάλων του, η σταθερότητα που έδειξε ήταν εντυπωσιακή, αποδεικνύοντας ότι ήρθε στους αγώνες πανέτοιμος και γνωρίζοντας τι ήθελε.
»Ο Παύλος Κοντίδης απέδειξε για μια ακόμη φορά πόσο μεγάλος αθλητής είναι, αφού, παρά τις ατυχίες και αδικίες που συνάντησε, κατάφερε να κερδίσει το αργυρό μετάλλιο. Τέλος, η Άντρη Χριστοφόρου, με μια εντυπωσιακή παρουσία έκλεισε τον χορό των μεταλλίων για την Κύπρο μας. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ ονομαστικά στους υπόλοιπους αθλητές και αθλητριες μας, γιατί πραγματικά όλοι απέδωσαν εξαιρετικά και σίγουρα, λόγω μεγάλου αριθμού αθλημάτων και αθλητών, κάποιοι θα ξεχαστούν πίσω και θα τους αδικήσουμε. Αλλά θέλω να αναφέρω ότι όλοι υπερέβαλαν εαυτόν και εκπροσώπησαν τη χώρα μας επάξια και στον καλύτερο δυνατό βαθμό. Σε ορισμένα αθλήματα ο βαθμός δυσκολίας ήταν πολύ υψηλός και αναλόγως και της κλήρωσης η διάκριση φάνταζε δύσκολη έως αδύνατη».
Ερ.: Πώς κρίνετε την όλη παρουσία των αθλητών μας στο Μεσογειακό Χωριό; Υπήρξε το οποιοδήποτε πρόβλημα;
«Παρά το γεγονός ότι η αποστολή ήταν τεράστια, η επιτελική ομάδα πολύ μικρή. Στις 15 ημέρες που διήρκεσαν οι αγώνες η συμπεριφορά των αθλητών, αλλά και των παραγόντων των ομοσπονδιών μπορώ να πω ότι ήταν επαγγελματική. Κανένα πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε, αλλά αντίθετα, παρά τις δυσκολίες που συναντήσαμε, λόγω του γεγονότος ότι η Οργανωτική Επιτροπή παρουσιάστηκε ανέτοιμη, για τη διοργάνωση των Αγώνων, η ψυχολογία των αθλητών μας διατηρήθηκε σε ψηλά επίπεδα, γι’ αυτό και είχαμε τα αποτελέσματα που αναφέρθηκαν πιο πάνω».
Ερ.: Είδαμε μια ομάδα δεμένη, με τους αθλητές όλων των αθλημάτων να στηρίζουν αυτούς των άλλων αθλημάτων. Τέτοιες διοργανώσεις βοηθούν στη σύσφιξη των σχέσεων και τη γνωριμία μεταξύ αθλητών διαφορετικών αθλημάτων;
«Ναι σίγουρα. Θέλω να τονίσω το πνεύμα αλληλοϋποστήριξης και συνεργασίας μεταξύ των αθλητών και των αθλημάτων μας, οι οποίοι δεν έπαψαν ούτε στιγμή να υποστηρίζονται, να συγχαίρουν και να προσπαθούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο, έτσι ώστε να πετύχουν το καλύτερο αποτέλεσμα. Αποδείξαμε ότι όταν πρέπει γινόμαστε μια γροθιά και ότι όλοι μαζί κερδίζουμε αυτό που επιδιώκουμε».
Ερ.: Εξαιρετική η βοήθεια που είχατε από τους συνεργάτες σας. Θα ήθελα ένα ειδικό σχόλιο γι’ αυτούς οι οποίοι ανέλαβαν πολύ δύσκολο ρόλο και μένουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
«Να ξεκινήσω από την ιατρική ομάδα. Να αναφέρω ότι ο γιατρός υπεύθυνος αποστολής Κώστας Σχίζας, ο οποίος πλαισιωνόταν από 4 φυσικοθεραπευτές, συνάντησαν μεγάλες δυσκολίες, αφού το οργανωμένο ιατρικό τμήμα για τη διοργάνωση, ήταν πολύ μακριά από το ξενοδοχείο. Τα διάφορα αθλήματα ήταν διασκορπισμένα σε μεγάλες αποστάσεις και ο αριθμός των αθλητών πολύ μεγάλος, και παρόλες τις δυσκολίες, κατάφεραν να ανταποκριθούν σε όλες τις ανάγκες που υπήρξαν. Θέλω να δώσω τα συγχαρητήριά μου και πραγματικά νιώθω υπερήφανος για την επιτελική ομάδα, η οποία αποτελείτο από τον Γιώργο Παναγίδη, τον Λίνο Πετρίδη και τον Πάνο Ραζή, οι οποίοι εργάστηκαν νυχθημερόν, χωρίς να υπολογίσουν χρόνο και κόπο για να εξυπηρετήσουν αυτήν την τεράστια αποστολή και έφεραν σε πέρας το μεγάλο έργο που τους ανατέθηκε».
Ερ.: Ως διοργάνωση πώς σας φάνηκε;
«Αγωνιστικά, η διοργάνωση κινήθηκε σε ψηλά επίπεδα, όπως πάντοτε. Και σε ορισμένα αθλήματα, που δεν επηρεάστηκαν από την αλλαγή της χρονιάς, σε πολύ υψηλά επίπεδα. Οργανωτικά οι Καταλανοί απέτυχαν, ιδιαίτερα σε δύο βασικούς τομείς. Της διαμονής στο Μεσογειακό Χωριό, αφού οι αθλητές τοποθετήθηκαν σε τρίκλινα και τετράκλινα δωμάτια και δεν είχαν την απαιτούμενη άνεση, έτσι ώστε να ξεκουράζονται επαρκώς για να φτάσουν σε υψηλά επίπεδα απόδοσης. Ο δεύτερος τομέας που απέτυχαν ήταν το μεταφορικό και ιδιαίτερα τις πρώτες ημέρες, όπου φτάσαμε στο φαινόμενο ομάδες να περιμένουν έξω από το ξενοδοχείο ή έξω από τα γήπεδα, για δύο ώρες μέχρι να τους παραλάβει το λεωφορείο. Για αγώνες αυτού του επιπέδου, αυτό είναι απαράδεκτο και παρά τη μακρά μου πείρα σε τόσο μεγάλες διοργανώσεις αυτό το συνάντησα για πρώτη φορά. Θα ήθελα όμως να αναφέρω και τα θετικά που είχε η οργανωτική επιτροπή, και ήταν η σίτιση των αθλητών, η οποία κινήθηκε σε πολύ ικανοποιητικά επίπεδα».
Ερ.: Τι ήταν αυτό που ενόχλησε περισσότερο;
«Παρά το γεγονός ότι στις συναντήσεις των αρχηγών αποστολών, τονίζαμε όλοι τα ίδια θέματα και η οργανωτική επιτροπή έδινε υποσχέσεις ότι θα επιλυθούν, ποτέ δεν κατάφεραν να φτάσουν στις απαιτήσεις των αγώνων».
Ερ.: Με ποια συναισθήματα θα φύγετε από την Ταραγόνα;
«Οι αγώνες για την Κύπρο και για την Ολυμπιακή Επιτροπή είχαν το καλύτερο μέχρι σήμερα αποτέλεσμα και συνεπώς φεύγουμε από τη διοργάνωση με αίσθημα ικανοποίησης, αλλά και υπερηφάνειας, αναλογιζόμενοι το μέγεθος της πατρίδας μας, τη δυσκολία των αγώνων, το επίπεδο των αγώνων και τον αριθμό των αθλητών που είχαμε να αντιμετωπίσουμε. Καταφέραμε να υποσκελίσουμε μεγάλες χώρες της Μεσογείου, αλλά και το γεγονός ότι κερδίσαμε 4 χρυσά μετάλλια, τα περισσότερα από κάθε προηγούμενη διοργάνωση. Ακόμη, μεγαλύτερη ικανοποίηση μού έδωσε το γεγονός ότι με όλους τους συμμετέχοντες, αθλητές, αθλήτριες, προπονητές, συνοδούς, υπεύθυνους των ομάδων, είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία, εργαστήκαμε σαν ένα σώμα, αντιμετωπίσαμε τις δυσκολίες με μεγάλη επιτυχία και τελικά αποδείξαμε ότι όταν θέλουμε μπορούμε».