Στην ιστοσελίδα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης μίλησε ο Γιώργος Αναστασιάδης, που μετά το τέλος της αγωνιστικής περιόδου που μας πέρασε πήρε την μεγάλη απόφαση να «κρεμάσει» τα παπούτσια του. Διαβάστε το δεύτερο μέρος της μεγάλης συνέντευξης του στην οποία αναφέρεται στην πορεία του στην κυπριακή καλαθόσφαιρα.
Επιστροφή στην ΕΘΑ. Τρία ακόμα χρόνια και ένα κύπελλο. Πως έζησες την τελευταία τριετία;
«Όποτε πήγαινα στην ΕΘΑ ένιωθα σαν το σπίτι μου. Και πάλι με αγκάλιασαν οι άνθρωποι της ομάδας και με στήριξαν. Την πρώτη χρονιά δεν ήμασταν τόσο καλοί, αλλά την δεύτερη χρονιά κάναμε μία πάρα πολύ καλή ομάδα που πήραμε το κύπελλο και πιστεύω ότι είχαμε απαιτήσεις και στο πρωτάθλημα. Μπορούσαμε να κατακτήσουμε και το πρωτάθλημα, απλά από συγκυρίες δεν τα καταφέραμε. Ήτανε τρία χρόνια που και αυτά θα μου μείνουν αξέχαστα, σε μία ομάδα που πραγματικά αγάπησα».
Αν και στα 39 σου χρόνια είσαι σε εξαιρετική φυσική κατάσταση, ενώ ο ρόλος σου στην ΕΘΑ στην περσινή περίοδο ήταν πολύ σημαντικός. Γιατί πήρες τώρα την απόφαση να τερματίσεις την καριέρα σου;
«Ήταν ειλημμένη η απόφαση να σταματήσω φέτος. Το είπα και στον πρόεδρο της ΕΘΑ ότι ήθελα να αποχωρήσω. Αν και ο ίδιος δεν το δέχτηκε με τον καλύτερο τρόπο, αυτά είναι πολύ φυσιολογικά. Δεν έχει να κάνει με το αγωνιστικό και σε θέμα φυσικής κατάστασης. Νιώθω πολύ καλά και μπορώ να παίξω. Αλλά είμαι σε μία ηλικία που πρέπει να δω το μέλλον. Να βρω καινούργια κίνητρα και να σταθώ δίπλα στην οικογένεια μου για περισσότερες ώρες. Και νομίζω ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα πέραν από την καλαθόσφαιρα, που μπορούν να σε κάνουν επίσης ευτυχισμένο».
Το 2010 ενώ ήσουν στην ΕΘΑ αποκλείσατε την Άρτλαντ Ντράγκονς από την Ευρώπη. Την χρονιά εκείνη η γερμανική ομάδα τερμάτισε στην 4η θέση στην χώρα της. Πως έζησες το ιστορικό αυτό παιχνίδι;
«Πιστεύω πως Ευρωπαϊκά η νίκη κόντρα στην Ντράγκονς ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της ΕΘΑ. Ήταν η πρώτη μου χρονιά, νιώθαμε άτυχοι για την κλήρωση διότι πιστεύαμε ότι ήταν πολύ δύσκολο να αποκλείσουμε μία ομάδα που είχε 8 εκατομμύρια προϋπολογισμό. Αλλά πιστεύω ότι σε εκείνα τα δύο παιχνίδια δώσαμε την ψυχή μας και καταφέραμε να προκριθούμε και να αποκλείσουμε ένα αντίπαλο ο οποίος ήταν πραγματικά πολύ μεγάλος».
Είχες σημαντικά παιχνίδια στην Ευρώπη στην καριέρα σου. Μίλησε μας λίγο για τα παιχνίδια που χαράχτηκαν στην μνήμη σου από την Ευρωπαϊκή σου πορεία.
«Ήταν αρκετά όντως τα παιχνίδια που ήταν πολύ σημαντικά και ιστορικά. Σημαντικά ήταν τα παιχνίδια με την Βαλένθια, όταν ήμουν στον Κεραυνό. Παίξαμε με την ΕΘΑ εναντίον της Τσιμπόνα, που είναι μία πολύ ιστορική ομάδα. Το παιχνίδι με την Άρτλαντ (ΕΘΑ), όπως και ο αγώνας με την Μπόρας Νέκταρ (Κεραυνός). Πήγαμε στους «8» της Ευρώπης με τον ΑΠΟΕΛ. Φτάσαμε στον τελικό του Ευρωπαϊκού με τον Κεραυνό όπου χάσαμε από την Σαμάρα. Ήταν αρκετά τα παιχνίδια, όμως αυτά που προανέφερα μου έχουν χαραχτεί στο μυαλό μου».
Για πολλά χρόνια ήσουνα αρχηγός της Εθνικής Κύπρου. Πες μας λίγα λόγια για τις εμπειρίες σου στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
«Πάντα πίστευα ότι είναι τιμή για τον κάθε αθλητή να αγωνίζεται στην Εθνική ομάδα. Εγώ προσωπικά όταν τελείωνε η αγωνιστική χρονιά με την ομάδα μου περίμενα πως και πώς να πάω να αγωνιστώ με την Εθνική. Είναι τιμή πραγματικά να φοράς την φανέλα με το εθνόσημο και πιστεύω ότι την τίμησα όσο μπορούσα. Αποχώρησα σε μία ηλικία που πιστεύω ότι θα μπορούσα να είχα προσφέρει και άλλα. Αλλά πιστεύω ότι την συγκεκριμένη στιγμή, στα 29 μου χρόνια, πήρα την κατάλληλη απόφαση μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους ΑΜΚΕ που έγιναν εδώ στην Κύπρο, και λόγω και του φόρτου εργασίας που είχα ήταν δύσκολο να συνεχίσω να αγωνίζομαι στην Εθνική».
Ποιος αγώνας έμεινε χαραγμένος στην μνήμη σου πιο πολύ, από την μεγάλη καριέρα σου;
«Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση. Είναι πάρα πολλοί αγώνες που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Με τον Κεραυνό μπορώ να πω το παιχνίδι με την Μπάνια Λούκα, το δεύτερο παιχνίδι που δώσαμε στην Κύπρο. Με τον ΑΠΟΕΛ δεν θα ξεχάσω το πρωτάθλημα που πήραμε μέσα στην Λάρνακα απέναντι στην ΑΕΛ, σε ένα γεμάτο γήπεδο και ζήσαμε πολύ ωραίες στιγμές. Με την ΕΘΑ θα έλεγα ο τελικός απέναντι στην ΑΕΛ που πήραμε το πρωτάθλημα όπως και η πρόκριση επί της Άρτλαντ Ντράγκονς, αλλά και η νίκη επί της Ολίν μέσα στην Τουρκία που ήταν μία πολύ σημαντική νίκη για εμάς».
Με ποιο συμπαίκτη ή συμπαίκτες σου συνδέθηκες περισσότερο;
«Με πάρα πολλούς. Έκανα πάρα πολλούς φίλους στο μπάσκετ. Γνώρισα πολλά άτομα και πολύ καλά παιδιά και διατηρούμε ακόμα σχέσεις. Ποιο να πω και ποιο να αφήσω; Σερδάρης, Κασκίρης, Τρισόκκας, Γιαννάς, Γεωργίου, Παύλου. Ήτανε πάρα πολλοί πραγματικά και δεν θέλω να ξεχάσω και να αδικήσω κανένα. Άμα είσαι αθλητής κάνεις πολλούς φίλους και αυτό είναι κάτι που πάντα θα σου μένει».
Ποιους προπονητές ξεχωρίζεις από την καριέρα σου;
«Αφού αναφερθήκαμε στους προπονητές θέλω να πω πως η άποψη μου είναι ότι οι κύπριοι προπονητές δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους ξένους. Ο Χριστόφορος Λειβαδιώτης πιστεύω πως είναι ένας πάρα πολύ καλός προπονητής, πολύ οργανωμένος. Έχει πολύ καλή και ποιοτική προπόνηση και πιστεύω ότι θα εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια. Νομίζω ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι αρκετά καλός προπονητής, αν και στην ΕΘΑ δεν είχαμε την τύχη να δουλέψουμε για πολύ, γιατί αποχώρησε από την ομάδα. Ξένοι προπονητές μπορώ να πω ο Βλάντο Τζιούροβιτς ήτανε πολύ καλός προπονητής, και μαζί του φέραμε την μεγάλη επιτυχία της Εθνικής όπου προκριθήκαμε στα προκριματικά της Δανίας. Ο Τάκης Κορωναίος, ο Μέμος Ιωάννου. Σίγουρα θα ξεχάσω κάποιο. Αυτοί συγκαταλέγονται στους καλύτερους προπονητές που είχα».
Ποια ήταν η καλύτερη αγωνιστική περίοδος της καριέρας σου;
«Πιστεύω η δεύτερη μου στον Κεραυνό και η πρώτη μου στην ΕΘΑ».
Ο Μάριος Πολυδώρου σε χαρακτήρισε σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» ως τον Κύπριο Δημήτρη Διαμαντίδη. Πως το σχολιάζεις;
«Συγκρίνουμε πράγματα που είναι ασύγκριτα. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ένα παίκτη που κατακτάει πόσα πρωταθλήματα Ευρωλίγκας με ένα που αγωνίζεται στην Κύπρο. Ο Διαμαντίδης είναι ένα μεγάλο αστέρι της Ευρώπης. Από την δική μου πλευρά έκανα μία καριέρα στην Κύπρο, κέρδισα κάποιους τίτλους και πιστεύω ότι συνολικά είμαι επιτυχημένος σαν αθλητής και αυτό με χαροποιεί».
Έχεις μετανιώσει για κάτι από την καλαθοσφαιρική σου πορεία; Θα άλλαζες κάτι αν μπορούσες;
«Όχι δεν μετάνιωσα για κάτι. Πάντα οι αποφάσεις που έπαιρνα ήταν μετά από αρκετή σκέψη. Από την στιγμή που υπάρχουν αποτελέσματα πιστεύω ότι έκανα καλές επιλογές».
Θα συνεχίσεις να υπηρετείς το μπάσκετ από άλλο πόστο;
«Σαν φίλαθλος. Θα πηγαίνω στο γήπεδο και θα βλέπω τους φίλους μου. Και παίκτες και προπονητές. Θα ήθελα να πηγαίνω να τους βλέπω. Είναι ένα άθλημα που μου αρέσει και θα ήθελα να συνεχίσω να το παρακολουθώ από κοντά».
Ποια συμβουλή θα έδινες σε νεαρά παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με το άθλημα της καλαθόσφαιρας;
«Όσο περισσότερη δουλειά κάνεις στο γήπεδο από μόνος σου δεν χάνεται. Αυτό θα σε βοηθήσει, αυτό θα σε κρατήσει σε χρονιές δύσκολες, θα αποτρέψει τραυματισμούς και θα γίνεις σίγουρα καλύτερος».
Τέλος θα θέλαμε ένα δικό σου επίλογο για την λαμπρή σου πορεία στον χώρο της κυπριακής καλαθόσφαιρας;
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συμπαίκτες που είχα. Δεν θυμάμαι να είχα οποιοδήποτε πρόβλημα ή να τσακώθηκα με τον οποιοδήποτε. Και αν έγινε κάτι ακριβώς την επόμενη ημέρα όλα τελείωναν στο γήπεδο. Θέλω να ευχαριστήσω επίσης όλους τους διοικούντες των ομάδων που αγωνίστηκα, για την ευκαιρία που μου έδωσαν και που με στήριξαν για να κάνω μία καλή καριέρα. Γενικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται στην καλαθόσφαιρα και θέλω να ευχηθώ το μπάσκετ να πάει μπροστά. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει πρόβλημα σε αρκετούς τομείς και πιστεύω ότι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας θα προσπαθήσει ακόμα περισσότερο να βρει λύσεις ώστε να προωθηθούν και νέοι Κύπριοι παίκτες αλλά και να κάνει ένα πρωτάθλημα πιο ανταγωνιστικό και το πιο σημαντικό να φέρει τον κόσμο πίσω στο γήπεδο».
