Οφέλη για την υγεία
Αποτελεί φυσική πηγή θρεπτικών ουσιών, ιδιαίτερα ισορροπημένων και απορροφημένων πρωτεϊνών, ενώ περιέχει σε σημαντικές ποσότητες, βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και φυσικά τα πολύτιμα και απαραίτητα ω-3 λιπαρά οξέα.
Πιο συγκεκριμένα, ο σολομός είναι πλούσιος σε νιασίνη, παντοθενικό οξύ, ριβοφλαβίνη, βιταμίνη D, βιταμίνες της ομάδας Β (κυρίως Β6 και Β12), σελήνιο και φώσφορο. Από την άλλη πλευρά, είναι χαμηλός σε θερμίδες και σε κορεσμένα λιπαρά οξέα, δεν περιέχει καθόλου υδατάνθρακες και αλάτι,.
Επομένως, είναι μια τροφή με υψηλή θρεπτική αξία, καθώς είναι ιδιαίτερα πλούσια στα ‘καλά’ λιπαρά και πιο συγκεκριμένα στο αντιφλεγμονώδες εικοσιπεντανοικό οξύ (ΕΡΑ) και δοκοσαεξανοικό οξύ (DHA) [Eur J Clin Nutr, 2003].
Τα ω-3 λιπαρά οξέα συντελούν στη βελτίωση της διάθεσης και τη μείωση του άγχους, ιδιαίτερα χρήσιμη δράση στο σύγχρονο τρόπο ζωής. Τέλος, τα απαραίτητα λιπαρά οξέα βοηθούν τόσο στην καύση του λίπους όσο και στη δημιουργία αναβολικού περιβάλλοντος, που χρησιμεύει ιδιαίτερα σε όσους κάνουν αναερόβια άσκηση.
Τα 80 γρ. μαγειρεμένου σολομού περιέχουν:
Θερμίδες: 196 kcal
Υδατάνθρακες: 0 g
Λιπαρά: 11 g
Πρωτεΐνη: 22 g
Φυτικές ίνες: 0 g
Γλυκαιμικός Δείκτης: Χαμηλός
Πάνος Ν. Πλατρίτης
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
Ναι στο σολομό αλλά με προϋποθέσεις:
O σολομός έχει μεν ωφέλιμα ω3 λιπαρά οξέα, αλλά δίνει έως 30% περισσότερες θερμίδες από άλλα ψάρια, αναφέρει ο Δρ. Πανοτόπουλος. Εξίσου καλές πηγές ω3 με λιγότερες θερμίδες αποτελούν η σαρδέλα, η μαρίδα και το μικρό σκουμπρί.
Παρ’όλα αυτά, αν μας αρέσει η γεύση του, συστήνεται ο βιολογικός, στην εκτροφή του οποίου έχουν χρησιμοποιηθεί ελεγχόμενες τροφές και οπωσδήποτε όχι ιχθυάλευρα. Όσο για τη συχνότητα, η κατανάλωση μια φορά την εβδομάδα θεωρείται ασφαλής.
Ψάρια με βαρέα μέταλλα
Τα βαρέα μέταλλα είναι χημικές ενώσεις που, σε μεγάλες συγκεντρώσεις, είναι επικίνδυνα για τον οργανισμό. Ο ψευδάργυρος, για παράδειγμα, μπορεί να επιδράσει αρνητικά στο ανοσοποιητικό, καρδιαγγειακό και νευρικό σύστημα.
Τα “ύποπτα” ψάρια
Οι διοξίνες, όπως και τα βαρέα μέταλλα, συσσωρεύονται, οπότε όσο πιο μεγάλο είναι το ψάρι (σολομός, τόνος, ξιφίας, μεγάλος κολιός, μεγάλο σκουμπρί), τόσο μεγαλύτερες ποσότητες διοξινών μπορεί να έχει στις λιποαποθήκες του, διευκρινίζουν οι ειδικοί.
Ενδιαφέρουσες έρευνες για την περιεκτικότητα αυτού του ψαριού σε πρωτεΐνες και αμινοξέα, βρήκαν επίσης πως περιέχει μικρά βιοδραστικά μόρια πρωτεΐνης (που ονομάζονται βιοενεργά πεπτίδια) που μπορεί να παρέχουν προστασία στον αρθρικό χόνδρο, να υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα της ινσουλίνης και να ελέγχουν τη φλεγμονή του πεπτικού σωλήνα.
Ένα πράγμα όμως που θα πρέπει να γνωρίζετε, είναι ότι όλα αυτά τα οφέλη, προκύπτουν από την κατανάλωση του άγριου σολομού, ενώ ο σολομός εκτροφείου είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση.
Όποτε καταληκτικά λέμε ναι στον σολομό με μέτρο.
