Η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδηλασίας με μεγάλη λύπη της έχει μόλις πληροφορηθεί από τα ΜΜΕ τον άδικο χαμό του Παναγιώτη Χατζηνικόλα, 33 χρόνων, από τη Λεμεσό, μέλους της ευρύτερης ποδηλατικής της οικογένειας.
Εκ μέρους του Προέδρου και των μελών του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας εκφράζουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια μας προς την οικογένεια του αδελφού μας ποδηλάτη. Ο Παναγιώτης καταλείπει σύζυγο και, δυστυχώς, ένα παιδάκι τριών μόλις χρόνων.
Από την ενημέρωση που έχουμε μέχρι τώρα, ο Παναγιώτης φαίνεται να κτυπήθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο σε δρόμο στην περιοχή του χωριού Καντού και να εγκαταλείφθηκε στην άσφαλτο για να πεθάνει μόνος του.
Εάν ευσταθούν οι εν λόγω πληροφορίες, αυτή η ενέργεια δεν είναι απλά εγκληματική, καταδεικνύει αυτό το οποίο ο εθνικός φορέας ποδηλασίας της Κύπρου υποδεικνύει προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξης και την Αστυνομία Κύπρου τόσο με επιστολές της όσο και σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις εδώ και 3 ολόκληρα χρόνια χωρίς να υπάρχει ουσιαστική ενεργοποίηση του κράτους επί του θέματος, ότι, δηλαδή, κατεπείγει η επιμόρφωση και ευαισθητοποίηση των οδηγών μηχανοκινήτων οχημάτων ως προς το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν και να χειρίζονται ποδηλάτες στο δρόμο.
Δυστυχώς, η Αστυνομία Κύπρου επιμένει να προβαίνει σε ενέργειες με μόνο σκοπό την επιμόρφωση των ποδηλατών ως προς τις υποχρεώσεις τους και σε καμία απολύτως ενέργεια ή εκστρατεία, κάτι το οποίο πολλές φορές τους προτάθηκε από την Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδηλασίας να γίνει από κοινού, για ενημέρωση και αφύπνιση των οδηγών μηχανοκινήτων οχημάτων για τις δικές τους υποχρεώσεις και για τα δικαιώματα των ποδηλατών, μιας ευάλωτης ομάδας χρηστών της δημόσιας οδού.
Το γεγονός ότι αυξάνονται και πληθύνονται οι ποδηλάτες και η ποδηλασία στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια χωρίς να τυγχάνουν προστασίας και να λαμβάνονται όλα τα δέοντα μέτρα από πλευράς του κράτους για να επιμορφωθούν οι χρήστες μηχανοκίνητων οχημάτων ως προς το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται και να συνυπάρχουν επί του ιδίου χώρου αποτελεί κραυγαλέα αποτυχία του κράτους μας να προωθήσει και να υποστηρίξει ένα άθλημα αλλά και μια ενασχόληση η οποία προωθεί την υγεία και την ευρωστία στον ευρύτερο πληθυσμό της Κύπρου, κάτι το οποίο μας αφήνει απόλυτα εκτεθειμένους ως πολιτεία σε σχέση με άλλα ποδηλατόφιλα έθνη.
Η απάθεια και η αδυναμία του κράτους μας να λάβει εκείνα τα μέτρα που οφείλει να λάβει για προστασία των ποδηλατών και για υποστήριξη της ανάπτυξης της ποδηλασίας, μεταξύ άλλων, με ειδική εκπαίδευση των μελών της Αστυνομίας Κύπρου ως προς το πώς να χειρίζονται καταγγελίες από τους ποδηλάτες για παρενόχλησή τους ή για επίθεσή τους, φυσική ή φραστική, από οδηγούς μηχανοκινήτων οχημάτων ή για επικίνδυνη, παράνομη ή απρεπή οδήγηση σε σχέση με αυτούς, για την εξάλειψη του ρατσισμού που παρουσιάζεται κάθε φορά που ποδηλάτης αποτολμά να καταγγείλει παρανομία από οδηγό μηχανοκίνητου οχήματος, η ειδική εκπαίδευση οδηγών μηχανοκινήτων οχημάτων, λεωφορείων και φορτηγών ως προς τη συνύπαρξη ποδηλατών και εκείνων στους δρόμους μας, τόσο κατά την εξέταση απόκτησης άδειας οδήγησης όσο και αργότερα, αλλά και η παντελής απουσία της Αστυνομίας Κύπρου αλλά και του αρμόδιου Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, παρά τις συνεχείς παραινέσεις και οχλήσεις από την Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδηλασίας, από τον ουσιαστικό διάλογο επί του θέματος αλλά και την ανάληψη από κοινού εκστρατειών ενημέρωσης και αφύπνισης για ποδηλατική και οδική ασφάλεια που να στοχεύουν στο συγκεκριμένο πρόβλημα είναι πραγματικά εγκληματική.
Προειδοποιούμε και δημοσίως πλέον τόσο τον αρμόδιο Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης όσο και τον Αρχηγό Αστυνομίας ότι εάν συνεχίσει αυτή η κώφωση και η απραγία από πλευράς κράτους, αλλά και η παράλειψη της όποιας ουσιαστικής εμπλοκής των αρμοδίων και ειδικών επί θεμάτων ποδηλασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, που δεν είναι άλλη από τον εθνικό φορέα ποδηλασίας, και η λήψη και υιοθέτηση συμβουλών από την Ομοσπονδία στα θέματα ποδηλατικής και οδικής ασφάλειας εκεί και όπου αυτά τέμνονται, δυστυχώς – με μαθηματική ακρίβεια – θα θρηνήσουμε και άλλα θύματα όπως ο Παναγιώτης στους κυπριακούς δρόμους και θα καταλήξουμε με ένα κράτος το οποίο δεν θα παρέχει ούτε ασφαλείς συνθήκες όπου οι πολίτες του να μπορούν να απολαύσουν ελεύθερα τη ζωή τους και να ενασχοληθούν τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικογένειές τους με ένα τόσο ευγενές άθλημα / ενασχόληση αλλά και θα εκτεθούμε διεθνώς ως κράτος οπισθοδρομικό αλλά και με μια «μεσαιωνική» νοοτροπία και κουλτούρα απέναντι στους ημεδαπούς ποδηλάτες αλλά και σε εκείνους που επισκέπτονται το νησί μας από το εξωτερικό.
Ευελπιστούμε ότι ο Παναγιώτης θα είναι το τελευταίο θύμα που η ποδηλατική μας οικογένεια θα θρηνήσει από τις ελλείψεις του κράτους μας, τις αρνήσεις ή παραλείψεις των αρμοδίων αρχών να λάβουν ορθά και στοχευόμενα μέτρα, με τη σωστή καθοδήγηση του εθνικού φορέα ποδηλασίας της χώρας μας, με σκοπό την επιμόρφωση και προστασία όλων των χρηστών του δημόσιου δικτύου, ειδικά των ευάλωτων ομάδων εξ αυτών, αλλά και την ανικανότητα της πολιτείας να εξετάσει το θέμα με τη δέουσα σοβαρότητα και να λάβει όλα τα δέοντα βήματα για να προστατεύσει κάτι τόσο ευγενές, υγιές και όμορφο όπως είναι η ποδηλασία αλλά και το δικαίωμα των πολιτών της να την ασκούν νόμιμα και με ασφάλεια όποτε και όπου το επιθυμούν, πάντοτε τηρώντας τον ΚΟΚ.
Ο Παναγιώτης και η οικογένειά του θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από εμάς ή τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Το κράτος όφειλε να είχε κάνει τα πάντα για να τον προστατεύσει, ως ποδηλάτη, αλλά και οφείλει να προστατεύσει όλους που βρίσκονται στη θέση του.
Και πάλι, εκφράζουμε τα βαθύτατα και ειλικρινή συλλυπητήρια όλου του ποδηλατικού κόσμου προς την οικογένεια του Παναγιώτη και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε να πολεμάμε, τόσο εκ μέρους του όσο και εκ μέρους όλων των ποδηλατών της Κύπρου, για την εδραίωση ασφαλών συνθηκών ποδηλασίας στους κυπριακούς δρόμους αλλά και την εμπέδωση πραγματικής ποδηλατικής και οδικής κουλτούρας και νοοτροπίας μεταξύ ποδηλατών και οδηγών μηχανοκινήτων οχημάτων.
Ευχόμαστε το κράτος να λάβει πλέον μέτρα κατεπειγόντως έστω και τώρα και προτού έχουμε το επόμενο θύμα ανάμεσα μας.